Regelmatig verschijnen er krantenkoppen over partnergeweld of wordt onze aandacht getrokken op
mishandeling van kinderen of ouderen. De pandemie heeft het grote aandeel van psychosociale problemen
in de zorg nog meer op de voorgrond gezet.
Omgaan met de personen die familiaal geweld meemaken is niet zo eenvoudig. Vage klachten of uitingen
van chronische moeheid, depressiviteit, slapeloosheid en het hoge gebruik van psychotrope medicatie
vergen extra aandacht.

• Hoe kunnen we beter en sneller signalen van geweld opvangen en samenwerken met andere
hulpverleners om spanningen en mogelijk geweld bespreekbaar te maken?
• Welke afspraken voor ondersteuning zijn wenselijk met andere hulpverleners op de eerste lijn
(verpleegkundigen en zorgkundigen, huisartsen, apothekers, psychologen, maatschappelijk
werkers,…)? Is er een referentiepersoon waarmee je kan overleggen? Welke aanpak mag de burger
verwachten van de speciale diensten die verder in uitbouw zijn?

Het project IMOCAVF onderzoekt de impact van het maken van onderlinge afspraken tussen verschillende
zorg- en welzijnsactoren in de eerste lijn wat betreft de problematiek van familiaal geweld, met name
partnergeweld en ouderenmis(be)handeling. Het project wordt financieel ondersteund door ebpracticenet,
het referentieplatform voor Evidence Base Practice voor Belgische zorgverleners.

brief aan huisartsenkringen over IMOCAFV project_samenwerken rond IFG